زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

عمر (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «عمر» است.


۱ - معنی عمر



«عُمر» و «عَمر» دلالت بر بقا و امتداد زمان دارد كه همان حيات (زندگى‌) است. عُمر، اسم است براى مدّت زمان عمارت بدن براى زندگى (اين دنيا).
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «عمر»، «اجل» و تعابير مفيد اين معنا استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



استفاده از عمر (قرآن)، افزایش عمر (قرآن)، پایان عمر (قرآن)، تباهی عمر (قرآن)، عمر آسمان‌ها (قرآن)، عمر ابراهیم (قرآن)، عمر ابلیس (قرآن)، عمر امت‌ها (قرآن)، عمر انسان (قرآن)، عمر جاودانه (قرآن)، عمر جنیان (قرآن)، عمر جهان (قرآن)، عمر خورشید (قرآن)، عمر دریاها (قرآن)، عمر زکریا (قرآن)، عمر زمین (قرآن)، عمر ساره (قرآن)، عمر ستارگان (قرآن)، عمر شعیب (قرآن)، عمر طولانی (قرآن)، عمر عیسی (قرآن)، عمر کوه‌ها (قرآن)، عمر ماه (قرآن)، عمر محمد (قرآن)، عمر موسی (قرآن)، عمر نوح (قرآن)، کوتاهی عمر (قرآن)، مراحل عمر (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج ۴، ص ۱۴۰، «عمر».    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۸۶، «عمر».    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۱۸۵، برگرفته از مقاله «عمر».    


رده‌های این صفحه : عمر | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.